Publications

@misc{Bloks2016,
title = {Een Koortsig Lichaam. De queeste van Legitimiteit en Representatie in de Europese Unie.},
author = {S.A. Bloks},
url = {http://suzannebloks.com/wp-content/uploads/2020/12/Bloks_KoortsigLichaam_Bachelors-Dissertations-2016-2.pdf},
year = {2016},
date = {2016-06-29},
abstract = {De Grexit, de Brexit, de vluchtelingencrisis; het doet de Europese Unie op haar grondvesten trillen. De Europese geschiedenis laat zich dan ook niet eenvoudig schrijven. Vragen ontstaan over het voortbestaan van de Europese Unie en de geschiedenis die zij optekent. Betekent de vluchtelingencrisis het einde van Schengen, het einde van de eenheid en het vertrouwen dat de Unie moet verbinden? Wordt de onmacht Europese oplossingen te vinden wederom duidelijk? En zijn de Polen, Britten, Portugezen, Grieken, Duitsers en Nederlanders, kortom de Europese burgers, evenals alle vluchtelingen beter af zonder de Europese Unie?
Deze vragen deden mij uitkomen bij de queeste van legitimiteit en representatie in de Europese Unie. Op welke wijze kan de Europese Unie het vertrouwen van de burger winnen en hoe zal ze deze dan moeten vertegenwoordigen?

De zoektocht naar legitimiteit en representatie vangt in deel I aan met een filosofische overdenking. In dit deel zal de vraag, die de basis van dit onderzoek vormt, beantwoord worden: op welke wijze kan legitimiteit van de burger worden verkregen en hoe kan de representatie worden vormgegeven in een ontwikkelend Europa?
Allereerst wordt de aanname verklaard, welke vooraf gaat aan deze vraagstelling, dat er een gebrek aan legitimiteit en representatie in de Europese Unie is. Vervolgens zal de analyse van de wijze waarop de EU legitimiteit van de burger kan verkrijgen en de representatie kan vormgeven, aanvangen met een uitwerking van de concepten legitimiteit en representatie. Daarbij zullen drie dimensies van legitimiteit worden onderscheiden, waarbij ook drie wijzen van representatie horen: de belangendimensie, de politieke dimensie en de culturele dimensie.
Tot slot zal betoogd worden dat de EU in de politieke dimensie legitimiteit van de burger zal moeten zoeken en haar representatie dan ook op deze dimensie zal moeten richten. Dit betekent dat door middel van politiek de condities geboden moeten worden om de strijd tussen Europese gemeenschappen over de vormgeving van de Europese samenleving te laten plaatsvinden.

Deel II en deel III zullen dieper ingaan op de wijze waarop de representatie wordt vormgegeven in een ontwikkelend Europa. Met `ontwikkelend’ wordt gedoeld op de integratie en uitbreiding van de Europese Unie.

In deel II wordt de wijze waarop de Europese Unie zich in de uitbreidingspraktijk representeert, onderzocht. Door middel van een juridische toetsing zal de vraag beantwoord worden: Is het voldoen aan de waarden van de Europese Unie een uitsluitende voorwaarde voor de toetreding van Turkije tot de Europese Unie en op welke wijze wordt dit tijdens de toetredingsprocedure van Turkije tot de Europese Unie gewaarborgd? De vraagstelling richt zich op de Europese waarden omdat deze constituerend zijn voor de vormgeving van de Europese samenleving, waarover (zoals in deel I is betoogd) in de politieke dimensie moet worden gestreden.
Ter beantwoording van de vraag zal allereerst onderzocht worden wat de Europese waarden zijn zoals in de wetteksten vastgelegd. Daarna zal toegespitst worden op de uitbreidingspraktijk. Er zal gekeken worden welke inhoudelijke en procedurele waarborgen voor de waarden in de uitbreidingspraktijk bestaan. Daar de uitbreidingspraktijk zich kenmerkt door een juridische component welke enkel een algemeen kader vormt en een politieke component welke aan dit kader invulling moet geven, zal vervolgens ingegaan worden op de invulling die de politiek in de toetredingsprocedure van Turkije aan de algemene uitbreidingspraktijk geeft.
Er zal tot de conclusie gekomen worden dat de waarden niet altijd een uitsluitende voorwaarde vormen tijdens de toetredingsprocedure van Turkije ondanks de procedurele waarborgen. Daarnaast zal geconcludeerd worden dat de inhoudelijke waarborgen gedurende de toetredingsprocedure beperkt zijn. Deze conclusies hebben betrekking op de besluitvorming tijdens het toetredingsproces. Daarmee kan geen eenduidig antwoord gegeven worden op de vraag of de waarden bij het uiteindelijk toetredingsbesluit gewaarborgd worden.

Het laatste deel zal zich richten op de vormgeving van de representatie in de Europese Raad, daar deze een bepalende commissie is in de ontwikkeling van de Unie. Wiskundig wordt berekend: wat zijn de machtsverhoudingen in de Europese Raad?
Machtsverhoudingen kunnen berekend worden met machtsindices, waarmee op basis van de stemregel bepaald wordt hoeveel macht de commissieleden hebben. Er zal worden ingegaan op de twee bekendste machtsindices, de Shapley-Shubik index en de Penrose-Banzhaf index, en er zal worden onderzocht welke machtsindex de `juiste’ is. Aangezien het debat over de juiste machtsindex verband houdt met de twist over het concept `macht’ zal het onmogelijk blijken in het algemeen de juiste machtsindex aan te wijzen. Daarom zal naar twee modellen worden gekeken die de werkelijkheid lichtelijk ideaal weergeven en het daardoor mogelijk maken de juiste machtsindex voor de specifieke situatie aan te wijzen.
De twee modellen zullen worden toegepast op de Europese Raad. Daarbij worden zowel de machtsverhoudingen tussen de commissieleden van de Raad (de regeringsleiders) als de verhoudingen die onder de stemregel tussen de vertegenwoordigde burgers bestaan, berekend. Er zal geconcludeerd worden dat grote lidstaten meer macht hebben, terwijl hun burgers minder gerepresenteerd worden gegeven de stemregel.

In dit drieluik wordt door integratie van perspectieven inzicht geboden in de queeste van legitimiteit en representatie en wordt geconcludeerd op welke manier legitimiteit van de burger verkregen kan worden.
},
note = {Bachelors’ theses – BA, BSc, LLB – Supervised by P.S. Phoa, M. Ruijgrok and J.M.G. Vorstenbosch},
keywords = {Democracy, EU, Representation},
pubstate = {published},
tppubtype = {misc}
}